نگاهی به شعر نو تغزلی و شاعران صاحب سبک آن
محل انتشار: پژوهشنامه ادب غنایی، دوره: 13، شماره: 25
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,509
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-13-25_007
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1398
چکیده مقاله:
بر اثر تحولاتی که در در دنیای معاصر روی داد، نگاه شاعران به عشق تغییر یافت و در نتیجه در شعر نو تغزلی دگرگونیهایی به وجود آمد. به طوری که، عشق آن مضمون بزرگ، به دور از مفهوم نازل خود، و به دور از خواهش تن به عشق انسانی و از قلمروی فردی به پهنهی اجتماعی و از زمانه به زمان و تاریخ گسترش یافت. از این رو میبینیم که شعر نو تغزلی در آثار شاعران بزرگ و صاحب سبک معاصر شیوه های مختلفی پیدا کرد. در این پژوهش بر آنیم تا به شیوهی تحلیلی و توصیفی این نکته را مورد بررسی و مداقه قرار دهیم، تا ببینیم این تحولات در شعر نو تغزلی کدام یک از شاعران بنام معاصر تاثیر گذاشته و این دگرگونیها در شعر آن ها به چه نحو بوده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که نیما یوشیج با تغییراتی که در صورت و معنای شعر فارسی ایجاد کرد، توانست سبک جدیدی را بیافریند. این شیوهی جدید بیش از همه در آثار فریدون توللی جلوه گر شد. عاشقانه های شاملو به گونه مثلث شاعر، معشوق و اجتماع شکل پذیرفته و در سراسر تغزل های وی،تکاپویی پیوسته در یگانگی با معشوق، اجتماع و در نهایت همهی انسانها دیده می شود. عاشقانه های سهراب سپهری از لحاظ نظام نظری و معناشناسی و نظام زیبایی شناسی، مبتنی بر جهان نگری و ادراک عاطفی احساسی وزیباشناختی کاملا متفاوت با پیشینه عاشقانه سرایی پارسی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه مدرسی
دانشگاه ارومیه
قاسم مهرآور گیگلو
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه محقق اردبیلی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :