تعیین مناسب ترین روش جهت برآورد رسوب معلق در یستگاه های بالا دست حوضه سد لتیان و طالقان

اطلاعات دقیق و صحیح از فرسایشدر کشور ما بسیار کم است و بین اندازهگیریها و برآوردهای انجام شده نیزاختلافات زیادی مشاهده میشود. جوان بودن تحقیقات این رشته و فقدان اندازهگیریهای دراز مدتفرسایشمانع ازدستیابی به اعداد قابل اعتماد در این زمینه شده است. همچنین تخمین مقدار رسوبدهی حوزههای آبخیز برای مقابله با خطرهای ناشی از تجمع رسوب در سازههای آبی و مخازن سدها از اهداف اساسی در مدیریت منابع آب میباشد. دراین تحقیق سعی شده است تا با بهینه سازی معادله سنجه رسوب در ایستگاه های با غتنگه، نارون و گلینک، از ایستگاههای واقع بر روی حوزه های آبخی ز سد لتیا ن و طالقا ن، مدلی بهین ه جهت برآورد بار رسوب معلق معرفی گردد .به همین منظور بر اساس 6 مدلیک خطی، دو خطی، حد وسط دستهها، ضریب اصلاحی فائو، ضریب اصلاحی پارامتری و ضریب اصلاحی غیر پارامتری و با استفاده ا ز دبی روزانه جریان، بار معلق برآورد گردید و به منظور انتخاب بهترین مدل از شاخص میانگین درصد خطای نسبی، ضریب کارایی و ضریب تعیی ن استفاده گردید . نتایج حاصل ازمطالعات نشان داد که منحنی سنجه حد وسط دستهها در هر سه ایستگاه، دارای ک م ترین میزان میانگین درصد خطای نسبی و بیشترین میزان ضریب کارایی و ضریب تعیین است و بهترین قابلیت پیشبینی را دارا است، در نتیجه این مدل به عنوان مناسبترین مدل برآورد رسوب معلق از میان مدل های مورد بررسی تعیین گردی د. همچنین مطالعات نشان داد که بیشتر از 70 درصد از رسوب معلق سالانه طی ماه های سیلابی (اسفند، فروردین و اردیبهشت ) و در کمتر از 25 درصد زمانی از حوضه منتقل می شوند، که اهمیت نمون ه برداری بیشتر و زما ن بندی شده را در طی این ماهها نشان میدهد.