تحلیل مقایسه ای پایداری ایستگاه های زیرزمینی مترو با روش NATM و روش پیش تثبیت ریب و شمع – مطالعه موردی ایستگاه I7 خط هفت متروی تهران

به دلیل ابعاد نسبتا بزرگ ایستگاه های مترو، تامین پایداری آنها در حین اجرا از اهمیت به سزایی برخوردار است. روش های مختلفی برای تامین پایداری آنها وجود دارد اما به دلیل نبود تئوری های طراحی و تجربیات کافی در این زمینه، گاهی مواقع نیاز به تحلیل مقایسه ای بین این سیستم ها می باشد. در این مقاله یکی از ایستگاه های خط هفت متروی تهران (ایستگاه I7) به روش حفاری مرحله ای (NATM) و روش پیش تثبیت ریب و شمع تحلیل شده است. برای این کار به صورت سه بعدی روند کامل حفاری و نگهداری ایستگاه مدلسازی گردیده است. به منظور بررسی تاثیر استفاده از دو نوع سیستم نگهدارنده، دو مدل برای سیستم حفاری مرحله ای و سیستم ریب و شمع شبیه سازی شده و مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان دهنده آن است که استفاده از سیستم ریب و شمع نسبت به سیستم حفاری مرحله ای، به طور متوسط در طول فرآیند ساخت ایستگاه مترو، میزان نشست سطحی را 5٫37 درصد و نشست تاج ایستگاه را 2٫39 درصد کاهش می دهد و بالازدگی کف ایستگاه در دو روش تغییری نمی کند.