آموزش خلاقیت محور مهارت های زیست محیطی به کودکان از طریق هنر محیطی برمبنای الگوی یادگیری تجربی دیوید کلب

با توجه به بحران های شدید زیست محیطی ایران و لزوم نهادینه سازی آموزش های مبتنی بر آن از دوران کودکی و همچنین نظر به اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در رابطه با حفاظت محیط زیست به عنوان یک وظیفه عمومی، پژوهش حاضر درصدد آموزش خلاقانه مهارت های زیست محیطی به کودکان از طریق هنر محیطی بر مبنای الگوی یادگیری تجربی دیوید کلب است. بدین منظور با هدف کاربردی از روش کیفی و توصیفی-تحلیلی بهره گرفته و مبنای استناد، منابع کتابخانه ای به ویژه رجوع به آثار هنرمندان محیطی بوده است. با توجه به قابلیت های منعطف، تعاملی، احیاگر و همزیستانه هنر محیطی با محیط زیست، نتایج حاکی از همراستایی چرخه یادگیری تجربی کلب (تجربه عینی، مشاهده تاملی، مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال) و توانمندی ها و موقعیت های یادگیری حاصل از آن با دسته بندی چهارگانه رابرت ایرواین مبنی بر رابطه آثار هنری با محیط (آثار غالب بر محیط، آثار همساز با محیط، آثار ویژه محیط و آثار مشروط به محیط) می باشد، که به عنوان فرایندی در دو مرحله رسمی در محیط های درونی مدارس (مشاهده تاملی و مفهوم سازی انتزاعی)، و غیررسمی در درون طبیعت (آزمایشگری فعال و تجربه عینی)، قابلیت کاربرد جهت آموزش خلاقانه مهارت های زیست محیطی به کودکان را دارد، هرچند که این مراحل با توجه به اهداف متفاوت می تواند تغییر یابد. علاوه براین، با توجه به اهمیت توانایی یادگیری در نظریه های شناختی و فراشناختی، این آموزش خلاقانه می تواند منجر به تقویت هر چهار سبک یادگیری کلب (واگرا، همگرا، جذب کننده و انطباق دهنده) در کودک نیز شود. در نهایت این روش فرایندی و تجربی یادگیری (از محیط مدرسه تا دل طبیعت) منطبق بر هنر محیطی، توانایی نهادینه سازی مهارت های زیست محیطی در کودکان را داراست