بررسی رابطه بین هوش سازمانی و انگیزش شغلی با توانمندسازی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان جاسک

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هوش سازمانی و انگیزش شغلی با توانمندسازی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان جاسک انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، تعداد کل کارکنان اداره آموزش و پرورش (103 نفر) بودند که با توجه به محدود بودن حجم جامعه، همه آن ها به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش جهت جمع آوری داده ها از مقیاس توانمندسازی روان شناختی، پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت و پرسشنامه انگیزش شغلی استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل ضرایب همبستگی نشان داد که بین هوش سازمانی(کل) و مولفه های استراتژیک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق و کاربرد دانش با توانمندسازی کارکنان رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین رابطه بین مولفه های سرنوشت مشترک و فشار عملکرد با توانمندسازی کارکنان از لحاظ آماری معنی دار نشدند. در ادامه نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که بین انگیزش شغلی (کل) و مولفه های تنوع شغلی، ماهیت شغلی، اهمیت شغلی، آزادی عمل و بازخورد شغلی با توانمندسازی کارکنان از لحاظ آماری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. در نهایت نتایج تجزیه و تحلیل ضرایب رگرسیونی نشان داد که از بین متغیرهای پیش بین، هر دو متغیر هوش سازمانی و انگیزش شغلی از لحاظ آماری معنادار شدند و توانستند توانمندسازی کارکنان اداره آموزش و پرورش را بطور مثبت پیش بینی نمایند. نکته مهم این که متغیر هوش سازمانی با مقدار بتای بالاتر سهم بیشتری در پیش بینی توانمندسازی کارکنان اداره آموزش و پرورش داشت.