تاثیر سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی مطالعه موردی: کارکنان دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی می باشد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان می باشند که تعداد 193 نفر به عنوان نمونه به روش غیر احتمالی در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد جمع آوری شده که پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از روایی محتوا و سازه مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی و توانمندسازی روانشناختی تاثیر منفی و معناداری دارد. توانمند سازی روانشناختی بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی در رابطه بین سکوت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی نیز تایید نشد.