اثرات نیروگاه های حرارتی وگازی (سیکل ترکیبی) بر محیط زیست (نمونه موردی نیروگاه سیکل ترکیبی شیروان)

نیاز روز افزون جهان و به خصوص کشورهای در حال توسعه به انرژی برق توسعه نیروگاه ها را طلب میکند که این امر طی سالهای اخیر بسیار پرشتاب بوده است.بدیهی است همسو با افزایش نیروگاه ها سوختهای فسیلی به خصوص نفت کوره که مهمترین تامین کننده نیاز سوخت نیروگاه ها است افزایش یافته، به طوری که در سال 1373 بیش از 90 درصد ا ز برق تولیدی در کشور از طریق نیروگاه های حرارتی بوده و فقط 9/7 درصد از انرژی آبی استفاده شده است. ودرسال 1388 سهم نیروگاه های حرارتی 79 درصد ازمجموع برق تولید کشور بوده است.بدین ترتیب نیروگاه ها بزرگترین مصرف کننده سوختهای سنگین میباشند.وجود گوگرد که غلظت آن در نفتهای ایران به 2/5 تا3/5 درصدمیرسد و حدود 26 درصد ازت بانضمام ازت موجود در هوا و شرایط احتراق، اکسیدهای گوگرد و ازت را تولید وانتشارمیدهد، علاوه برآن منوکسیدکربن و هیدروکربنهای ناشی از احتراق ناقص بانضمام ذرات معلق و دوده از جمله دیگرآلاینده های هوا هستند که در محیط انتشار مییابد. با این حال شاید یکی از مشکلاتی که امروزه به نیروگاه های با سوخت فسیلی مربوط میشود دیاکسیدکربن میباشد که اثرات آن در نیروگاه های با سوخت فسیلی کشور از نظر انتشار باعث تغییر اقلیم گردیده است.انتشار گاز های گلخانه ای ازجمله دی ا کسید کربن در جو،اثرات زیست محیطی فراوانی مانند گرم شدن زمین را در پی دارد .مهمترین منبع انتشار این گاز در جو، نیروگاه ها هستند.در این مقاله،به مطالعات مربوط به آلودگی محیط زیست که به وسیله نیروگاه ها ایجاد می شودوهمچنین کنترل دی اکسید کربن گازهای خروجی ازنیروگاه هاوبه طور موردی نیروگاه سیکل ترکیبی شیروان پرداخته شده است.