تحلیل محتوایی اشعار ملک‎الشعرا بهار قبل از مهاجرت به تهران

محمدتقی بهار یکی از شاعران و نویسندگان بزرگ معاصر است. شخصیت بهار علاوه بر شاعری و نویسندگی به لحاظ فعالیت‎های سیاسی و اجتماعی‎اش نیز درخور توجه بوده است. به این جهت همواره در محافل ادبی و کتاب ها و نشریات علمی و ادبی از ابعاد شخصیتی او یاد می‎شود. در آغاز شاعری که در مشهد به سر می‎برد و بعد از فوت پدرش، محمدکاظم صبوری، مظفرالدین شاه او را به مقام ملک‎الشعرایی آستان قدس رضوی منصوب کرد. اگرچه خیلی زود به تهران مهاجرت نمود و فعالیت‎های سیاسی خود را آغاز کرد ولی از ایام زندگی او در مشهد اشعار فراوانی به یادگار مانده است که به لحاظ محتوا و مضمون با اشعار دوره‎های بعدی تفاوت‎های قابل ملاحظه‎ای دارد. تحلیل این اشعار و بررسی مضامین مورد توجه او در این برهه از زمان می تواند کمک شایانی به شناخت بهار و معرفی او به نسل جوان باشد. بر این مبنا سئوال پژوهش آن است که مهاجرت ملک‎الشعرا بهار به تهران و فعالیت‎های سیاسی به لحاظ محتوایی چه تاثیری بر اشعار او گذاشته است آیا می‎توان بین اشعار این دو دوره از حیات او تفاوتی قائل شد در این مقاله برای شناخت بهتر اندیشه های ملک الشعرا بهار، محتوا و مضمون اشعار او در دوران آغازین شاعری اش؛ یعنی زمانی که در مشهد بوده و هنوز به تهران نرفته بود، مورد بررسی قرار گرفته و طبقه‎بندی محتوایی شده است.