جستجوی مولفه های مشترک در طرح اندازی آمفی تئاترهای یونان باستان و حسینیه های منطقه ی مرکزی ایران

مکان های حجمی در هر سرزمین، با توجه به نوع آیین حاکم برآن، بنای خاص خود را می طلبد. بنای تئاتر که یونانیان پدید آورنده آن بودند از جمله قدیمی ترین مکان های اجتماع مردم بوده است. همچنین حسینیه ها در قلمرو فرهنگ آیینی شیعه، کالبد و فضایی در پیوند با کاربر و کاربری خود فراهم می آورند. هرچند این دو دسته بناهای عمومی، دارای دو خاستگاه فرهنگی، تاریخی، جغرافیایی و سرزمین کاملا متفاوت هستند اما به لحاظ کاربرد در اجتماعات عظیم مردمی و رخدادهای اجتماعی و فرهنگی- آئینی، این قابلیت را دارند که به لحاظ نحوه آفرینش فضای معماری و طرح اندازی کالبد در برگیرنده آن مورد مقایسه قرار گیرند. در این مقاله سعی می شود شباهت ها و تفاوت های بنای تئاترها، آمفی تئاترها و حسینه ها مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق بکار رفته در این مقاله، ترکیبی از روش های توصیفی- تحلیلی، تاریخی و مقایسه تطبیقی است و روش گردآوری اطلاعات آن غالبا به شیوه ی اسنادی و رجوع به منابع کتابخانه ای است.