تحلیل عددی تاثیر جنس و ضخامت دیوار ترومبی بر عملکرد گرمایشی آن در ساعات نبود تابش خورشید

امروزه با گسترش مشکلات انرژی و هزینه های رو به رشد آن، استفاده از سیستم های غیرفعال خورشیدی نیازی مهم در معماری است. دیوار ترومبی یکی از رایجترین این سیستم ها می باشد که میتواند در اقلیم های دارای زمستان سرد به طور گسترده مورد استفاده قرار بگیرد. کار حاضر به بررسی عددی بهترین جنس و ضخامت دیوار ترومبی در گرمایش فضای داخلی اتاق در نبود تابش خورشید پرداخته است. در این تحقیق، جریان آرام، دوبعدی و غیردائم در نظر گرفته شده است. با انتخاب سردترین روز آفتابی در زمستان 96 و محاسبه شار حرارتی، به تحلیل عددی در نرم افزار پرداخته شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، جنس بتن با داشتن گرمای ویژه ی بالا و ضریب هدایت پایین از لحاظ ذخیره حرارت و ضریب هدایت بیشتر نسبت به آجر از لحاظ انتقال حرارت بهتر، به عنوان بهترین جنس انتخاب گردید. همچنین ضخامت 0/2 متر به عنوان بهینه ترین ضخامت انتخاب شده است.