ارزیابی معادله های تجربی برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل برای اقلیم های خشک و نیمه خشک مطالعه موردی: دشت کاشمر

برآورد درست تبخیر و تعرق مرجع برای برنامه ریزی نیاز آبی گیاهان در بوم سامانه های طبیعی و کشاورزی و انتخاب یک روش مناسب از اهمیت فراوانی برخوردار است. بنابراین هدف این پژوهش انتخاب روشی مناسب برای برآورد تبخیر و تعرق مرجع در اقلیم خشک و نیمه خشک دشت کاشمر بود. برای این منظور از معادله فائو پنمن- مونتیث به عنوان روش معیار استفاده و سپس توان برآورد 18 روش تجربی نسبت به آن بررسی شد. یافته های این پژوهش نشان داد که در میان روشهای تجربی استفاده شده، روش هارگریوز- سامانی، با همبستگی (r = 0/91) و همخوانی بالا با داده های برآوردی معادله فائو پنمن- مونتیث، به عنوان روش تجربی مناسب شناخته شد. بعد از مدل هارگریوز- سامانی به ترتیب مدلهای والیانتزاس 2، والیانتزاس 1، Rn Based، رماننکو اصلاح شده، ترانجکویچ و ایرماک عملکرد مناسبی در پیشبینی تبخیر و تعرق مرجع داشتند. در بین مدلهای استفاده شده مدل اسچندل ضعیفترین عملکرد را در پیشبینی تبخیر و تعرق مرجع داشت.