ترسیب کربن در سه گیاه اشنان (Seidlitzia rosmarinus)، آتریپلکس (Atriplex leucoclada) و تاغ (Haloxylon ammodendron) در منطقه تم شولی شهرستان نی ریز

یکی از خطرهای عمده برای بشریت و حتی محیط پیرامون، افزایش گازهای گلخانهای و گرم شدن کره زمین بیان شده است این گازها از منابع زیادی سرچشمه میگیرند ولی سوختهای فسیلی، فرآیندهای صنعتی و کشاورزی از عوامل اصلی میباشند. ترسیب کربن عبارت از جذب دی اکسید کربن موجود در اتمسفر به وسیله ی گیاهان و سینکهای موجود در کرهی زمین است. در این مقاله هدف، بررسی تاثیر اندامهای گیاهی ریشه (Root)، شاخه (Branch)، تنه (Shoot) و برگ (Leaf) سه گیاه تاغ Haloxylon ammodendron، آتریپلکس Atriplex leucoclada واشنان Seidlitzia rosmarinus میباشد که در عمق 30-0 سانتیمتری و 30-60 سانتیمتری بر ویژگی های خاک و ترسیب کربن در منطقه تم شولی شهرستان نیریز، در سال 1397 اجرا گردید این پژوهش در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تیمار در هشت تکرار در نرم افزار SAS ver 9.4 انجام شد در مورد کربن موجود در اندام گیاه میتوان بیان کرد که گیاه آتریپلکس دارای ذخیره و جذب کربن بیشتری در اندام های خود بوده که البته در هر سه گیاه مورد مطالعه، ساقه (Shoot) و برگ (Leaf) دارای بیشینه و کمینه درصد کربن آلی ذخیره شده بودند. نتیجه کلی حاکی از آن بود که در منطقه مورد مطالعه بیشترین ترسیب کربن در عمق 0 تا 30 سانتیمتری خاک دارای گیاه تاغ و بیشترین مقدار pH و پتاسیم است.