مدلسازی نقش میانجی رضایت شغلی رابطه بین فرهنگ سازمانی و سلامت سازمانی در کارکنان آموزش و پرورش شهرستان کرمان

هدف از پژوهش حاضر مدل سازی نقش میانجی رضایت شغلی رابطه بین فرهنگ سازمانی و سلامت سازمانی در کارکنان آموزش و پرورش شهرستان کرمان بوده است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان سازمان آموزش و پرورش کرمان و همچنین کارکنان نواحی 1 و 2 که تعداد آنها 508 نفر می باشد. در این پژوهش از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم استفاده شد و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 220 نفر برآورد شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از AMOS ویراست 22 و از آزمون های تحلیل مسیر و معادلات ساختاری استفاده شد. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیس و اسپریترز(1991)، پرسشنامه سلامت سازمانی هوی و فیلدمن (1987)، پرسشنامه رضایت شغلی توسط اسمیت، کندال و هیولین (1989) استفاده شد. نتایج نشان داد متغیر فرهنگ سازمانی به طور غیرمستقیم و از طریق رضایت شغلی بر سلامت سازمانی تاثیر میگذارد که میزان تاثیر مستقیم برابر با (0/197) و میزان تاثیر غیرمستقیم از طریق رضایت شغلی برابر با (0/043) است.