برهمکنش تراکم بوته و دوره های مختلف آلوده به علف هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود فرنگی

به منظور ارزیابی اثر تراکم بوته و دورههای مختلف آلوده به علف هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود فرنگی در منطقه گرگان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی (RCBD) با سه تکرار در سال زراعی 1396-97 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل فاصله روی ردیف کاشت (دو سطح 8 و 10 سانتیمتر) و دوره های مختلف آلوده به علف هرز 30)، 60، 90، 120 و 150 روز پس از کاشت بود. صفات مورد مطالعه شامل تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که فاصله روی ردیف کاشت و دوره های مختلف آلوده به علف هرز باعث اختلاف معنیدار در وزن صد دانه و تعداد غلاف در بوته نخود فرنگی شدند. به طوریکه بیشترین میزان وزن صد دانه و تعداد غلاف در بوته در فاصله روی ردیف 10 سانتیمتر رویت شد. همچنین دوره 30 روز آلوده به علف هرز بالاترین وزن صد دانه و تعداد غلاف در بوته را به خود اختصاص داد. عملکرد دانه تنها تحت تاثیر دوره های مختلف آلوده به علف هرز قرار گرفت و با افزایش تداخل علف هرز و دورهی آلودگی، در میزان عملکرد دانه روندی نزولی مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارهای آزمایش تاثیر معنیداری بر صفت تعداد دانه در غلاف و عملکرد بیولوژیک بر جای گذاشت. به گونهای که بیشینه تعداد دانه در غلاف در فاصله روی ردیف 10 سانتیمتر و دوره 60 روز آلوده به علف هرز 3/5 عدد مشاهده شد که با دوره 30 روز تفاوت چندانی را به لحاظ آماری نشان نداد. همچنین تیمار فاصله روی ردیف 8 سانتیمتر و دوره 30 روز آلوده به علف هرز دارای بیشترین عملکرد بیولوژیک 686 گرم بر متر مربع بود که به لحاظ آماری با دوره 60 روز تفاوت چندانی نداشت.