طراحی مجتمع توریستی-تفریحی با رویکرد معماری زمینه گرا(موردمطالعه: روستای ماکلوان شهرستان فومن درگیلان)

با توجه به گسترش روزافزون صنعت توریسم و گردشگری در دنیا و تبدیل آن به یک صنعت موفق وبا توجه به نیاز روزافزون کشور ایران به گسترش توریسم با داشتن پتانسیل های طبیعی و مصنوعی شکل گرفت. امروزه زندگی شهری ونظام اجتماعی موجود در شهرها، انسانها را از مسیر اصلی زندگی دور کرده و با وجود رفاه و امکانات بسیاری که در اختیارشان قرار داده از سادگی طبیعت دور شده اند. زمینه گرایی تلاشی ست برای نمایش توان ایجاد محیط مطلوب بصری در مقیاسی کلان تر از معماری است و توجه به ابعاد کالبدی،انسانی و وجوه اجتماعی – فرهنگی جامعه دارد . سبکهای متفاوت معماری می توانند بدون از دست دادن ویژگی های خود با زمینه موجود همگونی مطلوبی ایجاد کنند و در واقع در زمینه گرایی ، ساختمان عضو همخوان با اکولوژی و عنصر هماهنگ در بستر خود و در نهایت محیط زیست خواهد بود در این مقاله روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی و روش کمی به کمک پرسشنامه با استفاده از نرم افزار spss و شیوه های مرور متون و منابع مورد استفاده قرار خواهد گرفت. از مقایسه و جمع بندی نتایج به دست آمده از مطالعات نظری و میدانی، ضوابط و اصول طراحی مجموعه توریستی – تفریحی که شامل ابعاد مناسب فضاها و مناسب سازی دسترسی ها و اصول و ضوابط مربوط به طراحی منظر مناسب برای اقشار مختلف، ارائه گردیده و بعد از تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، اطلاعات گردآوری شده بر پایه مطالعات انجام شده یک الگوی مناسب به منظور طراحی فضای توریستی تفریحی در روستای ماکلوان طراحی شده و با استفاده از تحلیل داده ها و اطلاعات به ارائه طرحی متناسب با رویکرد زمینه گرایی و پتانسیل های موجود پرداخته می شود.