رویکرد روانشناسی مثبت نگر در استحکام خانواده

هدف از این پژوهش بررسی رویکرد روانشناسی مثبت نگر در استحکام خانواده بوده است. روش پژوهش از نوع پژوهش های مروری می باشد که با بررسی و گردآوری پژوهش های داخلی و خارجی در ده سال گذشته بر روی موضوع مورد مطالعه و جمع بندی توسط پژوهشگر ارائه شده است. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش های مبتنی بر رویکرد مثبت نگر که توسط مارتین سلیگمن پدر روانشناسی مثبت پایه گذاری شده است، می تواند بر صمیمیت زوجین، کاهش تعارضات زناشویی، امید به زندگی در خانواده و در نتیجه استحکام روابط در خانواده ها تاثیر گذار باشد. لذا اینگونه نتیجه گیری شد که رویکرد مثبت نگر با استفاده از دیدگاه خوش بینی و نظریه دیدگاه مثبت بر مولفه های مرتبط با روابط بین فردی در خانواده، روابط زوجین و محکم تر شدن هر چه بیشتر خانواده کمک کننده می باشد و می توان از آن در جهت ارائه آموزش به خانواده های آسیب پذیر و جلوگیری از طلاق و فروپاشی کانون خانواده نیز استفاده کرد.