برآورد دبی اوج سیل در دوره بازگشتهای مختلف با استفاده ازروابط تجربی برای حوزههای کوچک (مطالعه موردی: حوزه آبخیز تولبنه گرگان)
محل انتشار: پنجمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,371
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WATERSHED05_268
تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1388
چکیده مقاله:
در طراحی سازه های مهندسی از قبیل سرریزها ، مجاری فاضلاب ها، طرح های کنترل سیلاب و مدیریت منابع آب ، نیاز به بر آورد مناسبی از حداکثر دبی سیل می باشد. با عنایت به اینکه اکثر حوزه های آبخیز کوچک به طور معمول فاقد ایستگاه هیدرومتری یا دارای نواقص آماری می باشند، نیاز به انتخاب روش های مناسب با توجه به شرایط و خصوصیات حوزه هاست. بدین منظور روش
های متعددی از جمله روش های مبتنی بر سطح حوزه توسط محققین ارائه شده است . این فرمو لها معمولا به صورت روابطی هستند که از مساحت حوزه به عنوان متغیر استفاده می کنند. تحقیق حاضر در حوزه آبخیز تول بنه که یکی از زیر حوزه های حوزه آبخیز زیارت شهر گرگان می باشد، با هدف بررسی چندین روش تجربی برآورد دبی اوج سیل و انتخاب مناسب ترین روش برای منطقه انجام گرفت . در این تحقیق بر ای برآورد دبی اوج سیل از پنج روش فولر، کریگر، دیکن ، علی نواز و رایوس که بر مبنای سطح حوزه ارائه شده اند، استفاده گردید
نویسندگان
سلمان زارع
دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی دانشگاه تهران
عبدالجلیل حزبی
دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه گرگان
نادر جندقی
عضو هیئت علمی مجتمع آموزش عالی گنبد
محسن عباسی
دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :