نقشهای معنایی حرف اضافه از در زبان فارسی
محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات ایرانی، دوره: 17، شماره: 33
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 377
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUK-17-33_004
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1398
چکیده مقاله:
زبان به مانند موجودی زنده در طی زمان، دستخوش تغییر و تحولات میگردد و بررسی ویژگیهای آن در صورت کنونی بدون در نظر گرفتن تغییرات درزمانی، پژوهشی ناقص و نارساست. در این مقاله، نقشهای معنایی حرف اضافه از در زبانهای اوستایی، فارسی باستان، فارسی میانه، پارتی، فارسی دری و فارسی امروز، با استفاده از دادههای دستور این زبانها و نیز واژهنامههای هر یک بررسیشده است. از در زبان اوستایی و فارسی باستان به صورت hača/hačā آمده و از ریشه hak- به معنی همراهی کردن است. در فارسی میانه به صورت az و در پارتی به صورت až باقیماندهاست. در زبان سنسکریت ودایی، این حرف اضافه به صورت sačā برای دلالت بر نقش معنایی همراهی بهکاررفتهاست، اما در زبانهای ایرانی دوره باستان، نشانهای از کدگذاری نقش معنایی همراهی با hača/hačā در دست نیست. در زبانهای اوستایی و فارسی باستان hača/hačā بر نقشهای معنایی مختلفی از جمله خاستگاه، جدایی، سبب، روش دلالت داشتهاست. az و až در فارسی میانه و پارتی نیز این کارکردها را حفظ کرده و افزون بر آن، نقشهای معنایی دیگری مانند ابزار، جنس، مقایسه، و جزء و کل را کدگذاریکردهاند. افزون بر کارکردهای ادوار پیشین، در فارسی دری و فارسی امروز، از کدگذاری نقشهای معنایی دیگری را بر عهده دارد و در کدگذاری برخی از نقشهای معنایی، مانند ابزار و جنس میتوان حرف اضافه با را جایگزین آن ساخت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احسان چنگیزی
استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :