تاثیر رویکردهای خلاقیت محور و کارآفرین در نظام آموزش ایران

هدف: هدف از ارایه چنین تحقیق توصیفی با استفاده از منابع متعدد بررسی نظام آموزشی پژوهش محور با رویکرد کارآفرینانه در کشور ایران میباشد. از این رو در این نوشتار کوشش شده است با معرفی و تعریف نظام آموزش پژوهش محور پرورشی همراه با نحوه تعیین حوزه تمحض برای هر دانش پژوه به عنوان نوآفرینی در اجرا و معرفی مزیت ها و ویژگی ها و فواید این نظام، به تفاوت ها و تمایزهای آن با نظام آموزشی کنونی پرداخته می شود. بیان مسئله: تغیرات جهانی، همراه شدن این تغییرات با فناوری های اطلاعاتی و نیازهای جدید و ارضاء نشده روزافزون جوامع، بالا رفتن انتظارات دانشجویان، فزونی تقاضاهای ذینفعان، پاسخ گویی و ابزارهای جدید ارائه مطالب آموزشی همگی چالش های کنونی هستند که نیاز به نوآوری در آموزش عالی را ایجاب می نمایند. یافته ها: یافته های مطالعه حاضر از کتب و منابع معتبر گردآوری شده و به صورت بخش بخش ارائه گردیده است. نتیجه گیری: به نظر می رسد که دانشگاه ها به عنوان مراکز علمی، آموزشی و پژوهشی، مهمترین مبادی فرآیند تولید علم و نظریه پردازی بشمار می آیند. لذا تاکید تعاملی بر دو بعد آموزش و پژوهش فعالیت های آموزش عالی، داشتن نظم تخصص طلبی (تعیین حوزه تمحض و پرورش در یک حوزه خاص علمی)، تاکید بر افزایشی بودن رویه های مورد استفاده، ایجاد امکانات، ارتباط تنگاتنگ جامعه و دانشگاه و بخصوص بکارگیری رویه های علمی در سازمان های دولتی و غیر دولتی و نیازمند کردن آنان به شیوه های نوین علمی در فعالیت های جاری خود از جمله عناصر و عواملی هستند که می توانند فرایند تولید علم و نظریه پردازی را در جامعه گسترش دهد در ادامه بررسی می توان، بخشی از نظام نامه آموزش پژوهش محور پرورشی ( اهداف، سیاست ها و خطوط مشی، ضمانت ها و...) و ارائه پیشنهادهایی برای اثربخش تر شدن دوره های آموزشی در کشور با رویکرد کارآفرینانه مبنی بر نحوه استقرار نظام آموزشی فوق الذکر و گسترش و تعمیم آن، عرضه کرد.