بررسی راهبردی ارتباط علوم انسانی با صنعت: برخورد خود با دیگری بر مبنای الگوی اریک لاندوفسکی

هنر چشمه زاینده است و دولت پاینده . هنری که پیشینیان بر صدر مینشاندند و به تعظیمش برمیخاستند، زاییده پیوند نظر و عمل بود. ارتباط هنرمندانه میان دو نهاد علم و صنعت، به مثابه دو بال برای پرواز، نقشی کلیدی در بالندگی و توسعه جوامع دارد. فقدان این ارتباط موثر و مفارقت ساحت علوم انسانی در جایگاه خود ، از گستره صنایع مختلف بهمنزله دیگری ، علاوه بر ایجاد رکود در عرصه تولید، اشتغال و کارآفرینی پیکره جامعه را بهسوی تنزل سلامت اجتماعی و آسیبهای ناشی از آن سوق میدهد.در این پژوهش، به مفهوم خود و دیگری در فرآیند ارتباطی علوم انسانی و صنایع از منظر درون گروه و برون گروه پرداخته ایم. الگوی ارتباطی اریک لاندوفسکی، جامعهشناس فرانسوی، و نقش ارتباط میان دانش نظری و عملی در پیشبرد مسیر تبدیل علم به ثروت را شرح داده ایم. برای نشان دادن مدل ارتباطی سازنده چهار استراتژی شبیهسازی، طرد، تفکیک و پذیرش هویتی برخورد علوم انسانی خود غالب با صنایع دیگری مغلوب را تعریف کردهایم. از میان چهار استراتژی برخورد دو نهاد موردمطالعه، کارآمدترین آنها استراتژی پذیرش هویتی است. با اتخاذ این سیاست، علوم انسانی با رویکردی ایجابی و در جریان ارتباطی پویا با هویت متفاوت و منحصربه فرد صنعت به عنوان دیگری ، در راستای صیرورت، زایندگی و تکامل گام برمیدارد.