مالیات بر آلاینده ها در نظام حقوقی ایران از منظر تحلیل اقتصادی حقوق

افزایش جمعیت و نیز پیشرفت تکنولوژی باعث شده که فعالیت اشخاص برای افزایش منفعت شخصی خود بر دیگران اثرات جدی بار کند. این اثرات گاهی مثبت و گاهی منفی است که به عنوان پیامدهای جانبی شناخته می شوند. آلاینده ها یکی از شناخته شده ترین پیامدهای جانبی منفی هستند و از آنجا که در باب برطرف کردن پیامدهای جانبی منفی از جمله آلاینده ها در فرایند بازار، نارسایی وجود دارد لذا اقتصاددانان خصوصا متخصصین بخش عمومی به تبیین راه حل هایی برای مقابله با آن پرداخته اند که برجسته ترین این راهکارها مالیات است که در قالب های خاصی به کار گرفته می شود. نظریات اقتصاددانان برای اثرگذار بودن باید در قالب های حقوقی چون قانون و مقررات، جنبه الزام آور پیدا کند. پس در این یادداشت، بعد از تبیین مفاهیم مرتبط با موضوع، امکان سنجی به کارگیری مالیات به طور کلی و مالیات مستقیم به طور خاص را در جهت مقابله با آلاینده ها بررسی می کنیم و با بهره گیری از رویکرد میان رشته ای حقوق و اقتصاد و متناسب با قوانین مالیاتی ایران، نهادی را پیشنهاد می کنیم تا به تعیین میزان مالیات بر آلاینده ها با توجه به موقعیت جغرافیایی آن ها بپردازد و موجب هرچه کارامدتر شدن قوانین مربوط گردد.