نقش آمایش سرزمین در تحکیم دفاعی-امنیتی منطقه ای با تاکید بر محیط پیرامونی ایران

آمایش سرزمین رویکردی منطقی و علمی به برنامه ریزی فضایی در پهنه ی سرزمین ا ست، برنامه های آمایش سرزمین، مناسب ترین بستر برای برنامه ریزی کلان و بخشی در هر کشوری محسوب می شود،آمایش سرزمین دارای ابعاد حقوقی، زیست محیطی، فرهنگی، ارز شی، سیا سی، علمی، هنری و دفاعی- امنیتی ا ست. یکی از مهمترین ابعاد و ملاحظات آمایش سرزمین، بعد امنیتی و دفاعی آن ا ست که کمتر مورد توجه قرارگرفته است، مسلم است که مسائل امنیتی فقط شامل مرزهای داخلی کشورها نمی شود بلکه از شرایط بیرونی و محیط اطراف نیز متاثر است. در این بین، کشور ایران، با وجود هم سایگان زیاد و او ضاع مساعد جغرافیایی و ژئوپولیتیکی، همواره مورد توجه قدرتهای بزرگ جهانی بوده است. بنابراین برای بهره برداری و استفاده مطلوب از شرایط موجود،لزوم توجه به مولفه های استراتژایک ضرورت پیدا می کند،یکی از این مولفه های مهم، جایگاه آمایش سرزمین و نقش آن در مدیریت بهینه سرزمینی و توسعه منطقه ای در ابعاد گوناگون و علی الخصوص در بعد دفاعی- امنیتی ا ست. لذا تحقیق حا ضر در صد برآمده ا ست با ا ستفاده از روش تو صیفی – تحلیلی، کارکرد آمایش سرزمین را در ایجاد امنیت منطقهای با توجه به شرایط پیرامونی ایران،مورد بررسی قرار دهد. یافته های تحقیق بیانگر این نکته است که توجه به ملاحظات آمایش سرزمینی، اثر مهم و کلیدی در برقراری امنیت منطقه ای و توسعه آن را دارد.