مطالعه تباین نقش و زمینه در خوانش نوشتار با رویکرد تداوم در خواندن

بعضی از مردم به خواندن کتاب و نوشتار علاقه دارند اما در حین خواندن تمرکز و استمرار خواندن را از دست می دهند بنابراین، در مدت زمان کوتاهی دست از خواندن می کشند، یکی از مواردی که منجر به این اتفاق می شود خستگی چشم است که به علل متفاوتی بستگی دارد. از منظر گرافیک به طور کلی این امر به اندازه حروف، وزن حروف، نوع حروف، فضای مثبت و منفی(نقش و زمینه)، رنگ حروف و ... بستگی دارد. در پژوهش حاضر با رویکرد مسئله شناسی ارتباط بصری و بررسی کاربرد ارتباط تصویری در امر خوانش نوشتار به حل این مسئله پرداخته است که چگونه می توان با تعیین میزان کنتراست مناسب تیرگی و روشنایی بین نوشتار و زمینه، خستگی سیستم بینایی را کاهش دهد و در نتیجه طول مدت خواندن را افزایش یابد. پس ابتدا به سراغ شناخت اجمالی سیستم بینایی انسان و سپس با شناخت کنتراست نقش و زمینه و اثرات آن بر سیستم بینایی به این نتیجه رسیده است که تباین و تضاد کنتراست نوشتار در صورتی که با درصد مشخصی با زمینه صورت پذیرد، می تواند در تداوم خوانش تاثیر گذار باشد.