واکاوی نقش هوش هیجانی و مهارت های ارتباطی در کاهش میزان پرشگری دانش آموزان

امروزه پدیده پرخاشگری در بین دانش آموزان در محیط مدرسه به وفور مشاهده می شود. یکی از ریشه های شکل گیری پرخاشگری در مدرسه می تواند متاثر از کمبود هوش هیجانی ومهارت های ارتباطی آنان باشد. هدف از مطالعه حاضر، پاسخ به این سوال بود که درمحیط مدرسه چگونه میتوان از طریق آموزش هوش هیجانی ومهارت های ارتباطی خشونت دانش آموزان را کاهش داد روش این مطالعه، مروری است و با روش کتابخانه ای تمامی مطالعات و پژوهش فارسی وانگلیسی در دسترس مرتبط با موضوع رامورد بررسی قرار داده است.نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد، آموزش هوش هیجانی ومهارت های ارتباطی یک نیاز اساسی در جهت کمک به دانش آموزان برای کاهش میزان پرخاشگری آن ها محسوب می شود. یکی ازمهم ترین عواملی که در کاهش میزان پرخاشگری نقش دارد، هوش هیجانی است باتوجه به اینکه در فرایند اموزش هوش هیجانی مهارت هایی از قبیل مهارت ابزار وجود، همدلی، حل مسئله، خودآگاهی ، کنترل تکانه، و.. آموزش داده می شود. با اکتساب این مهارت ها تغییرات چشمگیری در شاخص های فردی و بین فردی دانش آموزان ایجاد می شود، به نحوی که به ادراک واقع بینانه نسبت به خود و جهان پیرامون دست می یابند ودر کنترل احساسات ورفتارها توانمند می شوند و نهایتا هنگام مواجهه باافکار ونظرات مخالف به صورت کارآمد برخورد می کنند. پیشنهاد می شود در مدارس جهت کاهش میزان پرخاشگری دانش آموزان، استفاده از روش های آموزش هوش هیجانی و مهارت های ارتباطی برنامه ریزی و هماهنگی لازم از طرف مدیران و معلمان و سایر دست اندرکاران برنامه های اموزشی و پرورشی به عمل آید.