بررسی روش های تنش زدایی به همراه تست تجربی تنش زدایی ارتعاشی (VSR) در اتصالات جوشکاری شده

روش اعمال بارگذاری تناوبی برای کاهش میزان تنش در قطعات مکانیکی یک راه حل بهینه نسبت سایر روش های کاهش تنش پسماند از جمله عملیات حرارتی می باشد. کاربردهای تنش زدایی ارتعاشی یا به اختصار VSR به علت عدم دانش کافی محدود شده است گرچه می توان از این روش طیف وسیعی از قطعات مکانیکی را تنش زدایی نمود. طبق تحقیقاتی، تاثیر این روش برای کاهش تنش پسماند 0 تا 100 درصد می باشد. در این مقاله، ابتدا به صورت کلی تنش پسماند و عوامل ایجاد آن را معرفی کرده و سپس با مطالعه دقیق تر که در این زمینه انجام شده است، به مطالعه تئوری، روش انجام آزمایش VSR می پردازیم و نتاج آزمایش هایی که بر روی چندین میله با سطح مقطع مستطیلی که تحت دامنه های کرنش متفاوت به ارتعاش در آمده اند بررسی می نماییم. تنش پسماند در نمونه ها قبل و بعد از ارتعاش از روش drilling hole اندازه گیری شده است. برای یک دامنه کرنش یکسان (میزان کرنش در ناحیه پلاستیک)، نتایج برای یک، پنج و صدهزار سیکل بارگذاری یکسان بوده است. همچنین برای دامنه های کرنش پایین که در ناحیه تغییر شکل الاستیک ماده است و در تعداد سیکل های مختلف، تغییری در میزان تنش رخ نمی دهد. همچنین در این مقاله، یک رابطه برای تخمین میزان تنش باقی مانده در قطعه پس از ارتعاش بر اساس پارامترهای: تنش جریان ماده، تنش اولیه ماده و دامنه کرنش بدست آمده است.