بررسی رابطه تنظیم هیجانی و ناگویی هیجانی با انعطاف پذیری کنشی معتادان به موادمخدر

هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی رابطه تنظیم هیجانی و ناگویی هیجانی با انعطاف پذیری کنشی معتادان به موادمخدر بود. روش پژوهش حاضر از نظر تجزیه و تحلیل فرضیه ها یک طرح توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معتادان به مواد مخدر مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد شهر سمنان، در شش ماهه دوم سال 1396 می باشد. نمونه تحقیق شامل 200 نفر بود که به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه انعطاف پذیری کنشی کانر و دیویدسون، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو 20-TAS ، پرسشنامه تنظیم هیجانی گرانفسکی و همکاران استفاده شد. پس از گرد آوری اطلاعات مورد نیاز اقدام به تجزیه و تحلیل و استخراج یافته ها با استفاده از نرم افزار spss گردید. نتایج نشان داد که تنظیم هیجانی و ناگویی هیجانی با انعطاف پذیری کنشی معتادان به موادمخدر رابطه دارد و بین تنظیم هیجانی و انعطاف پذیری کنشی رابطه مثبت معنادار وجود دارد و همچنین بین ناگویی هیجانی و انعطاف پذیری کنشی رابطه معکوس معنادار وجود دارد. (05/0> P).