نقش سهامداران کنترلی بر رابطه میان ارزش وجه نقد و محافظه کاری حسابداری در بورس اوراق بهادار تهران

مدیران شرکت ها به منظور جلوگیری از هزینه عدم نقدینگی در کوتاه مدت و نیز حفظ منافع خود اقدام به نگهداری وجه نقد می نمایند. افزایش نقدینگی شرکت ها احتمال سرمایه گذاری در پروژه های کم ارزش را افزایش می دهد که این موضوع به ایجاد تضاد منافع میان مدیران و مالکان منجر می گردد. در چنین شرایطی، محافظه کاری حسابداری به عنوان مکانیزمی جهت کاهش هزینه های نمایندگی میان مدیران و سهامداران مطرح می گردد. از طرفی طرفداران فرضیه منافع شخصی بر این باورند که احتمال بیشتری وجود دارد که سرمایه گذاران بزرگ از منافع خاصی همچون دسترسی به اطلاعات محرمانه در جهت اهداف معاملاتی بهره ببرند. بنابراین انتظار می رود سرمایه گذارن بزرگ بعنوان سهامداران کنترلی، بر رابطه میان ارزش وجه نقد و محافظه کاری اثر گذارند. این پژوهش نقش سهامداران کنترلی بر رابطه میان ارزش وجه نقد و محافظه کاری حسابداری در بورس اوراق بهادار تهران را، مورد بررسی قرار داده که برای سنجش محافظه کاری از روش (گیولی و هاین)، استفاده گردید. داده های 106 شرکت در دوره زمانی 1390-1395 جمع آوری و آزمون فرضیه ها توسط نرم افزار آماری Eviews انجام گردید. نتایج نشان داد نقش سهامداران کنترلی بر رابطه میان ارزش وجه نقد و محافظه کاری حسابداری در بورس اوراق بهادار تهران هنوز تایید نشده است.