بررسی میزان ترکیبات فنلی و خصوصیات آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی علیه باکتری های عامل مسمومیت غذایی عصاره های گیاه سیمکش (Convolvulus calvertii)

استفاده از عصاره گیاهان در نگهداری مواد غذایی دارای قدمت دیرینه است، امروزه استفاده از نگهدارنده های شیمیایی جهت افزایش زمان نگهداری مواد غذایی باعث ایجاد نگرانی هایی در خصوص ایجاد خطراتی برای سلامتی انسان، شده است. از این رو محققین به دنبال یک روش جایگزین و موثر جهت جایگزینی برای مواد سنتتیک، به منظور کاهش خطرات احتمالی این مواد می باشند. در این تحقیق، عصاره آی و الکلی ریشه گیاه سیمکش، پس از استخراج از نظر میزان ترکیبات کل فنلی به روش فولین سیوکالتیو و همچنین قدرت آنتی اکسیدانی عصاره با تست DPPH در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان فعالیت ضد باکتریایی آن با تعیین حداقل بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی در برابر 3 نوع باکتری پاتوژن با استفاده از روش انتشار آگار (چاهک ) بررسی شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، میزان ترکیبات فنلی گیاه سیکمش به ترتیب 64/8 و 88/3 میلی گرم بر حسب اسید گالیک بر گرم عصاره آبی و الکلی، می باشد. همچنین مشاهده گردید این گیاه دارای قدرت آنتی اکسیدانی (IC50=2/61mg/ml برای عصاره الکلی و IC50=8/38mg/ml برای عصاره آبی ) بود. عصاره های آبی و الکلی ریشه گیاه سیمکش باعث عدم ریشه باکتری های مورد مطالعه (MIC) در غلظت های 2/75 و 4/5 درصد برای باکتری اشرشیا کلی ATCC 35218 O157: H7 به ترتیب، گردید. همینطور عصاره های آبی و الکلی ریشه گیاه سیمکش باعث مرگ باکتری های مورد مطالعه (MBC) در غلظت های 3 و 5/5 درصد برای باکتری شیگلا دیسانتری، 4/5 و 5/75 درصد برای باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و 3/75 و 5/5 درصد برای باکتری اشرشیا کلی O157:H7 به ترتیب، گردید. در نهایت بررسی ها حاصل از پژوهش نشان داد که عصاره آبی به مراتب نتایج مطلوب تری را در مهار میکروبی نسبت به عصاره الکلی دارا بود، در صورتی که بررسی ترکیبات فنلی و قدرت آنتی اکسیدانی در عصاره الکلی در مقایسه با عطاره آبی مقادیر بیشتر نشان داد.