مطالعه واکنش های فیزیولوژیکی گلرنگ (Carthamus tincturius L.) به پلیمر سوپر جاذب در شرایط تنش کمبودآب

تنش خشکی یکی از مهمترین مشکلات تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان می باشد. کاربرد برخی مواد نظیر پلیمرهای سوپر جاذب در خاک سبب کاهش مصرف آب و آبشویی کودها می گردد. به منظور بررسی تاثیر سوپر جاذب در شرایط تنش خشکی بر روی عملکرد . اجزاء عملکرد و بعضی ویژگی های فیزیولوژیکی گلرنگ ( Carthamus tinctorius L. )، آزمایشی در شهرستان بم به صورت استریپ پلات (کرت های نواری) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه دانشگاه آزاد بم در پاییز 1394 انجام گردید. تیمار آبیاری با چهار سطح ( آبیاری در حد FC ، 80 ، 60 و 40 درصد FC ) به عنوان کرت افقی و مقادیر سوپر جاذب با 3 سطح ( 0 - 75 - 150 ) کیلو گرم در هکتار را بعنوان کرت عمودی در نظر گرفته شد. نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش رطوبت خاک تا حد 40 درصد ظرفیت زراعی در اکثر صفات زراعی گلرنگ، باعث کاهش معنی دار آن صفت شد. همچنین اثرتیمار سوپر جاذب نیز بر اکثر صفات معنی دار شد. بیشترین میزان عملکرد گیاه به میزان 48 گرم در بوته از تیماری بدست آمد که رطوبت خاک در حد ظرفیت زراعی بود. با توجه به اینکه عملکرد گلرنگ در تیمار FC = 60% با کاربرد 150 کیلوگرم در هکتارسوپر جاذب، تفاوت معنی دار با FC نداشت، میتوان نتیجه گرفت با کاربرد سوپر جاذب آب مصرفی در زراعت گلرنگ را می شود تا حد قابل ملاحظه ای کاهش داد.