کنایه در برخی از خطبه های نهج البلاغه

کنایه، یکی از فنون بلاغی است که بیشتر از مجاز و استعاره کاربرد دارد. نهج البلاغه به خاطر برخورداری از شگردهای بیانی و کلامی کنایه جایگاه ممتازی را به خود اختصاص داده است و جلوه های آن زیبایی ظاهری و معنوی این کتاب ارزشمند را دو چندان کرده است و شگرد های بدیع و خارق العاده ای را برای بشر به ارمغان آورده است. که حضرت علی(ع) در خطبه های شقشقیه، راه های پرهیز از فتنه ها،تلاش در هدایت دشمن، غر6اء، وصف منافقان کنایه ها ارزشمندی را فرموده است.