بررسی عملکرد الگوریتمهای مسیریابی در شبکه های بی سیم با سرعت بالا

پیشرفت های اخیر در فناوری ساخت مدارات مجتمع در اندازه های کوچک از یک سو و توسعه فناوری ارتباطات بی سیم از سوی دیگرزمینه ساز طراحی شبکه های حسگر بی سیم شده است. تفاوت اساسی این شبکه ها ارتباط آن با محیط و پدیده های فیزیکی است شبکه های سنتی ارتباط بین انسانها و پایگاه های اطلاعاتی را فراهم میکند در حالی که شبکهی حسگر مستقیما با جهان فیزیکی درارتباط است با استفاده از حسگرها ، محیط فیزیکی را مشاهده کرده بر اساس مشاهدات خود تصمیم گیری نموده و عملیات مناسب راانجام می دهند.شبکه های بی سیم کاربرد بسیاری دارند سهولت و سرعت ساخت ازمهمترین مزیت این نوع شبکه ها است. با توجه به انتقال داده در محیط باز (از طریق هوا) و محدودیتهای موجود از جمله پهنای باند محدود ، انرژی محدود ، دامنه ی ارسال محدود و... کنترل ازدحام و تداخل وپروتکلهای مسیریابی متفاوت از شبکه های سیمی هستند.در این پروژه به معرفی شبکه های بیسیم توری که ترکیبی از شبکه های ad hoc و سلولی هستند میپردازیم. با توجه به طبیعت ترکیبی ، اعمال پروتکلهای مسیریابی مربوط به سایر شبکه های بیسیم به این نوع شبکه غیرممکن است زیرا پروتکلهای مسیریابی باید ترکیبی از مسائل مربوط به شبکه های ad hoc و سلولی را در نظر بگیرند در ادامه برخی از پروتکلهای مسیریابی و معیارهای مورد استفاده، بررسی می شوند.