اثربخشی آموزش راکبان موتور سوار در شهر تهران و نهادینه کردن فرهنگ استفاده ازکلاه ایمنی در کاهش تصادفات و مدیریت چالش های پیشرو

مخاطرات تصادفات یکی ازمسائل جوامع صنعتی بوده وحل مشکلات مربوط به آن منجر به توسعه پایدار وحفظ وتامین سلامت نیروی انسانی می گردد.دربین کاربران جاده ای، موتورسواران بدلیل متحمل شدن بیشتر خسارتها به عنوان کاربرپرخطرراهها شناخته می شوند و با رفتارهای مخاطره آمیز، خود و دیگران را در معرض خطر قرار می دهند. بدون شناخت علل این رفتارها، آموزش سلامت و ایمنی موثر نخواهد بود . استفاده از کلاه ایمنی یکی از مهم ترین راهکارهای کاهش آسیب های احتمالی موتورسواران در تصادفات ترافیکی است که با گذشت سالها ازتصویب این قانون در ایران ، نرخ استفاده از آن درمیان موتورسواران بسیار کم ودر شهر تهران حدود 30 درصد گزارش شده است. روش تحقیق در این مقاله روش توصیفی ، پیمایشی است .در روش توصیفی مروری اجمالی بر مطالعات صورت گرفته و اجرا شده درکشورهای دیگر و ایران داریم و سپس برپایه روش پیمایشی و نتایج حاصل از مصاحبه ها و بانکهای اطلاعاتی به ارائه راهکار می پردازیم. هدف اصلی ما ارائه چهارچوبی مدون جهت ارتقای فرهنگ و آموزش استفاده از کلاه ایمنی در قشرموتورسوار است. ارتقای فرهنگ ترافیکی از جمله اولویتهای ترافیکی محسوب می گردد. مهمترین راهکار جهت نهادینه سازی فرهنگ ترافیک تدوین نظام آموزشی کارا و اثر بخش در ارتقای فرهنگ ترافیک است. شناخت عوامل تشویق کننده و محدود کننده استفاده از کلاه ایمنی دراین میان موثر می باشد. لذا برنامه های آموزشی و اقدامات پیشگیری به منظور کاهش رفتارهای مخاطره امیز باید بصورت ادغام یافته دریک رویکرد چند بعدی و جامع انجام شود. همچنین موارد قابل تغییری نیز در مورد موتور سوار، موتورسیکلت و تجهیزات و یا شرایط محیطی وجود دارد که با تغییر آنها میتوان از بروز چنین رفتارهایی در آینده پیشگیری نمود.