اثر بخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر سبک های دلبستگی زنان

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر سبک های دلبستگی زنان می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از شاخه ی توسعه ای و از لحاظ ماهیت و روش، جزء پژوهش های نیمه آزمایشی )با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل( است. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه زنان مراجعه کننده به سرای تداوم شهر ساری می باشد که دارای شرایط داشتن حداقل 2 سال زندگی مشترک، نداشتن اختلال حاد روانی، مشغول زندگی با همسر بودن و داشتن حداقل مدرک تحصیلی دیپلم باشند. نمونه آماری پژوهش شامل 24 نفر از زنان متاهل واجد شرایط مراجعه کننده به سرای تداوم 5 شهر ساری می باشد که پس از گرفتن آزمون سبک دلبستگی بزرگساالن هازن شی ور از بین کسانی که دلبستگی پایین تری داشتند انتخاب شدند، سپس به طور تصادفی 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه گواه، جایگزین شدند. در این تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق شامل پروتکل آموزش تصویر سازی ارتباطی و پرسشنامه استاندارد سبک های دلبستگی بزرگساالن هازن و شی ور))1987 بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS 22 انجام گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها و برای مقایسه میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل و اثر نمرات پیش آزمون و سایر متغیر های مداخله گر بر پس آزمون، از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاکی از اثر بخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر سبک های دلبستگی زنان بوده است.