نقش عوامل محیط مصنوع در سلامت عمومی شهروندان (مطالعه موردی: منطقه 7 کلان شهر تهران)

مقدمه: علی رغم اینکه افزایش فعالیت بدنی درمیان مردم تبدیل به یکی از اولویت های بهداشت عمومی شده است، میزان فعالیت بدنی افراد پایین وناکافی است. اهمیت ارتقای فعالیت بدنی زمانی مشخص می شود که مطالعات نشان داده اند بی تحرکی در بسیاری از بیماری ها مانند انواع سرطان ها، دیابت، چاقی و اضافه وزن و .... نقش دارد. در این بین پیاده روی سهل الوصول ترین وهمه شمول ترین نوع فعالیت بدنی است که تقریبا تمامی گروه های سنی بدون پرداخت هزینه می توانند از ان بهره مند گردند. پیاده روی به عنوان یک رفتار تحت تاثیر عوامل مختلف فردی، اجتماعی و محیطی است. ناکارامدی راهبردهای فرد مدار در بالا بردن فعالیت بدنی در بین مردم باعث شده به مدل های محیطی که کلیت جامعه را در بر می گیرند، توجه شود. اگر محیط های مصنوع در الگوهای فعالیت بدنی اثرات مثبتی داشته باشند، ماهیت تقریبا دائمی آنها پتانسیل مناسبی برای ایجاد رفتارهای فعالیت بدنی برای کلیت جامعه در گذر زمان می باشد.روش کار: این تحقیق با هدف اصلی، بررسی نقش محیط انسان ساخت در میزان پیاده روی افراد در منطقه ی 7 تهران انجام گردید. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی می باشد. جمع آوری اطاعات به دو صورت اسنادی و میدانی انجام گرفت. . جامعه آماری این تحقیق شامل افراد بالای 15 سال منطقه 7 تهران وحجم نمونه از طریق فرمول کوکران 385 مورد بدست آمد. ابتدا محلات 14 گانه منطقه 7 تهران بر اساس شاخص پیاده مداری محیطی که ترکیبی از چهار متغییر تراکم مسکونی، پیوستگی خیابانی، اختلاط کاربری ها و فضای سبز می باشد، مورد سنجش قرار گرفت. محلات براساس نمرات ترکیبی حاصل از چهار شاخص مذکور در سه سطح محلات با قابلیت پیاده مداری بالا، قابلیت پیاده مداری متوسط و محلات با قابلیت پیاده مداری پایین طبقه بندی گردید.. سپس در مرحله بعد میزان پیاده روی هفتگی افراد در داخل محدوده محله خود از طریق توزیع پرسشنامه و خوداظهاری پاسخگویان بدست آمد. جهت مقایسه تفاوت میانگین پیاده روی محلات از تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.نتایج : نتایج حاصل نشان داد که تفاوت معناداری بین میزان پیاده روی ساکنان محلات با قابلیت پیاده مداری متفاوت وجود دارد. به این صورت که افراد ساکن در محلات با قابلیت پیاده مداری بالا در محدوده محله خود ، بیشتر از ساکنان محلات با قابلیت پیاده مداری پایین اقدام به پیاده روی می کنند. نتیجه گیری: شناسایی عوامل محیطی موثر در پیاده روی و به کارگیری آنها در طراحی های محیطی می تواند افراد رابه پیاده روی بیشتر ترغیب کرده و فعالیت بدنی آنها را افزایش دهد.