رابطه بین اصلاح الگوی مصرف و بهره وری

پدیده مصرف‌گرایی و اسراف در نقطه مقابل مصرف بهینه و اقتصادی قرار دارد. «مصرف‌گرایی» یا به عبارت ساده‌تری اسراف که یکی از بزرگترین آفت‌ها و آسیب‌های فردی و اجتماعی و از گناهانی است که مور نهی شدید خداوند متعال واقع شده است و در مقابل اعتدال و میانه‌روی در مصرف قرار گرفته است. در حقیقت مصرف‌گرایی عامل تخریب رشد و توسعه و عدم بهره‌وری کامل از منابع ملی می‌باشد. مصرف‌گرایی از یک نگاه در معنای مصرف نامتعارف است که نیاز فیزیکی فرد را برطرف نمی‌سازد، بلکه نیاز کاذب فرد یا افراد را که گاه به تقلید از دیگران، تبلیغات، شرایط مادی یا تغییرات ساختار جامعه ایجاد شده برطرف می‌سازد. در ضمن بین مصرف و مصرف‌گرایی در جامعه تفاوت وجود دارد چرا که مصرف به خودی خود عامل مؤثر در تولید و رشد و توسعه اقتصادی می‌باشد و باعث ایجاد تقاضای عرضه و تولید می‌گردد یعنی باعث افزایش بهره‌وری در سطح جامعه می‌گردد، اما مصرف‌گرایی باعث هدر رفتن منابع مالی می‌گردد. در این تحقیق رابطه بین اصلاح الگوی مصرف تغییرات داشته‌اند با استفاده از نرم‌افزار آماری STATGRAF مدل ضریب همبستگی پیرسون بین دو متغیر (اصلاح الگوی مصرف و بهره‌وری) 45/0=Rxg محاسبه شده است و نشان می‌دهد هرچقدر کشورها دست به اصلاح الگوی مصرف زده‌اند بهره‌وری جامعه افزایش پیدا کرده است لذا اگر جامعه و اقتصاد ایران قصد افزایش بهره‌وری را دارد لازم است از طریق اصلاح الگوی مصرفی اقدام نماید.