ملاحظات سیاسی، دفاعی و امنیتی آمایش سرزمین بر اساس سنجش توزیع شاخص های منتخب دفاع و امنیت مورد: شهرستان های استان خراسان رضوی

امنیت بنیادی ترین نیاز هر جامعه و مهمترین عامل دوام زندگی اجتماعی است. هر کشور محیط امنیتی خود را در عرصه جهانی، منطقه ای و داخلی بر اساس اهداف، منافع، ارزش های اساسی و میزان قدرت آن تعریف می نماید. درک صحیح از محیط امنیتی و ساختار قدرت و رقابت موجود در آن بیشترین تاثیر را بر شکل سیاست های امنیتی هر کشور دارد و این ذهنیت ها و رویکردها نسبت به مباحث امنیتی در تصمیم سازی و عملکرد نظام سیاسی و تدوین استراتژی امنیت ملی موثر است. آمایش سرزمینی از جمله روش هایی است که دولت ها برای رسیدن به وضعیت امن تر و کاهش آسیب پذیری ها در صورت وقوع حملات احتمالی، استفاده از آن را در دستور کار خود قرار داده اند. به همین منظور در این پژوهش هدف شناسایی تعادل یا عدم تعدل منطقه ای از منظر شاخص های منتخب دفاعی - امنیتی بوده است به این صورت که هم بتوان سطح برخورداری از شاخص ها را دریافت و هم بتوان سطوح توسعه یافتگی فضایی استان را تحلیل نمود. روش کار با استفاده از شاخص سازی در زمینه اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی، امور قضایی، عمران شهری و طبیعی بوده است و برای تحلیل و وزندهی از مدل AHP و نرم افزار Expert Choice استفاده شده است. نتایج عدم تعادل شدیدی را در برخورداری از شاخص های منتخب دفاعی - امنیتی درون استان خراسان رضوی نشان می دهد. به همین منظور لازم است تا با توجه به اصول آمایش سرزمین، شهرستان های کوچک و کم برخوردار را نیز مورد ارزیابی مجدد قرار داد.