بررسی نقش و جایگاه مالیات در بودجه سنواتی دولت (1390-1396) و ارائه راهکارهای ارتقاء درآمدهای مالیاتی

کمبود منابع مالی به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار و از جمله مهمترین مانع در راستای دستیابی به اهداف عمومی برای کشورهای در حال توسعه میباشد، که توان دولت به منظور سرمایه گذاری در امور توسعهای از جمله احداث زیربناها و آموزش نیروی انسانی فرهیخته و ماهر را محدود مینماید. در ایران به طور سنتی منابع مالی حاصل از صادرات نفت خام و گاز طبیعی به عنوان یکی از بخشهای عمده تامین منابع عمومی دولت در بودجههای سنواتی میباشد که این موضوع اثرات نامطلوبی بر ساختار اقتصادی حادث نموده است. مقایسه ساختار منابع عمومی دولت در بودجه سنواتی ایران و سایر کشورها نشان میدهد که در سایر کشورها مالیات به عنوان اصلیترین و مهمترین منابع مالی برای تامین درآمدهای عمومی کشور و یکی از موثرترین ابزارهای سیاستهای مالی دولت به شمار می رود. لذا با همین رویکرد طی سالیان گذشته تغیر ساختار منابع عمومی دولت از منابع حاصل از صادرات نفت خام و گاز طبیعی به مالیات در دستور کار سیاستگذاران و برنامه های توسعهای میانمدت قرار گرفته است. اما تحلیل روند نقش و جایگاه مالیات در تامین منابع عمومی بودجههای سنواتی میتواند درک درستی از اصلاحات صورت گرفته و نیز ضرورتهای اصلاحات آتی را به مخاطبین و سیاست گذاران ارائه نماید. از همین رو، محقق در این پژوهش ضمن بررسی نقش مالیات در بودجه سنواتی به ارائه پیشنهاداتی جهت افزایش و ارتقا درآمدهای مالیاتی میپردازد.