یک روش ژئودتیک برای تعیین مختصات محل سقوط آذرگوی مطالعه خاص: تعیین محل برخورد شهاب سنگ در غرب زنجان در تاریخ 8 مرداد 94

آذرگوی ها، شهاب سنگ های بسیار بزرگ و نورانی هستند که می توان آنها را از فاصله 500 کیلومتری مشاهده کرد. در این مقاله از مشاهدات گزارش شده ارتفاع و آزیموت نقطه شروع و پایان مسیر حرکت آذرگوی (در سیستم مختصات محلی نجومی) از چند نقطه در فاصله مناسب از محل وقوع استفاده شده است. ابتدا معادلات این دو مشاهده (ارتفاع و آزیموت) بر حسب مختصات آذرگوی و سیستم مختصات زمین مرکزی به دست آمده و سپس با استفاده از روش برآورد کمترین مربعات، مختصات نقطه شروع و پایان مسیر حرکت در سیستم زمین مرکزی و سپس مختصات محلی نجومی همراه با دقت های مربوطه به دست خواهد آمد. در ادامه ای مقاله، تیر العه خاص بر روی آذرگوی و شهاب سنگی که در تاریخ 1394 در غرب شهر زنجان سقوط کرد، انجام شده است. نتایج این مطالعه با وجود خطای 5 درجه برای ارتفاع و آزیموت مشاهده شده از 7 شهر، دایره ای به شعاع 6/15 کیلومتر با احتمال وقوع 39 درصد برای مختصات محل سقوط شهاب سنگ روی زمین به دست آورد. بر طبق گزارشات، تکه هایی از این شهاب سنگ، در همین محدوده (مزارع روستای حصار و مشمبا) نیز پیدا شده است.