مقایسه دو روش نسبی و مطلق برآورد تاخیر زنیتی تروپسفر با استفاده از داده های GNSS (مطالعه موردی: ایستگاه دائمی تهران)

لایه تروپسفری بر روی سیگنال های GPS اثر گذاشته و آنها را دچار تاخیر می کند و برای تعیین موقعیت دقیق نیاز به تخمین و اعمال این خطا بر روی مشاهدات می باشد. از این رو روش تفاضلی دو گانه مشاهده ترکیب خطی عاری از یونسفر بعنوان مبنای محاسبات تاخیر تروپسفری در نرم افزار برنیز استفاده شده و ایستگاه تهران در دو روز پر بارش که از جهت میزان بخار آب در بخش تر تروپسفر خود را نشان می دهد انتخاب شده که به ترتیب روز 141 سال 2010 و روز 296 سال 2006 هستند و نهایتا مقایسه ای میان خروجی حاصل (ZTD) با مدل IGS و NRCAN صورت گرفته و همبستگی میان برنیز با IGS در روزهای 141 و 296 به ترتیب97.69، 94.09 و NRCAN به ترتیب 96.09 و 93.18 درصد می باشد و حاکی از دقت بالای برنیز در تولید تاخیر تروپسفری به روش نسبی بوده و با داشتن ابزارهای هواشناسی در کنار ایستگاه های GPS اطلاعات کاملتری از اتمسفر بویژه تروپسفر استخراج می شود و مدل های جهانی مانند IGS و NRCAN کاربرد کمتری پیدا خواهند کرد.