مقایسه انواع تارگت ها به منظور بهبود دقت واقعیت افزوده در فضای فراگستر برای زیرساخت های زیرزمینی

زیرساخت های زیرزمینی توسط سازمان های مختلف مدیریت می شوند. انجام حفاری نیازمند داشتن اطلاعات دقیق از وضعیت زیرساخت ها است، زیرا حفاری اشتباه خسارت های فراوانی را به همراه دارد. با استفاده از فناوری واقعیت افزوده در نسل جدیدی از سیستم اطلاعات مکانی (GIS) به نام سیستم اطلاعات مکانی فراگستر (UBIGIS)، می توان این زیرساخت ها را در تلفن های همراه هوشمند بصری سازی نمود. به دلیل آن که حسگرهای موجود در تلفن همراه دقت موردنیاز برای نمایش تاسیسات با استفاده از فناوری واقعیت افزوده را فراهم نمی کنند، لازم است از روش های دیگری استفاده شود. سیستم های ماشین بینایی مبتنی بر دید روش محبوبی برای جمع آوری داده های مرتبط با وضعیت دوربین هستند. برخی از سیستم های دید اشیاء را از طریق پردازش تصویر محیط های طبیعی ردیابی می کنند که در یک محیط ناآشنا بسیار دشوار خواهد بود. در حالی که اکثر سیستم های دید بیشتر به منظور تعیین تارگت ها طراحی شده اند تا این که روی تصویر نامحدود عمل کنند. هدف این مقاله مقایسه انواع تارگت های مختلفی است که در برنامه ها و کاربردهای مبتنی بر واقعیت افزوده می توانند استفاده شوند. این تارگت ها شامل نشانه های رایج (فیدوشال مارک ها)، QRCodeها و تارگت های کد دار است. بررسی و مقایسه ها نشان می دهد تارگت کددار از نوع دایره ای بهترین نوع تارگت برای برنامه های واقعیت افزوده در کاربرد بصری سازی زیرساخت ها است. در حالی که QRCode به دلیل آن که محدودیت فاصله جهت قرائت دارد، مناسب نیست، زیرا برای کاربردهای واقعیت افزوده مهم است که تارگت ها در میدان دید وسیعی باشند.