تاثیرات تنش میان صفویه و عثمانی بر جایگاه امیرنشین اردلان
محل انتشار: مجله تاریخ اسلام و ایران، دوره: 24، شماره: 22
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 306
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HII-24-22_005
تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1398
چکیده مقاله:
تا پیش از تشکیل دولت مدرن و پیدایش حکومت متمرکز در ایران، میزان قدرت و ضعف حکام محلی و رابطهی آنان با حاکمیت مرکزی همواره تابعی معکوس از افزایش یا کاهش قدرت حکومت مرکزی به شمار میآمد. با تاسیس دولت مقتدر صفوی و تسلط آنان بر نقاط مختلف ایران، به تدریج بسیاری از خاندان های حاکم محلی از اریکهی قدرت به زیر کشیده شدند؛ اما برخلاف قاعدهی معمول، خاندان محلی اردلان نه تنها از صحنهی قدرت خارج نشدند، بلکه قدرتشان در نیمهی نخست دورهی صفوی، سیر صعودی یافت. این تحقیق به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهند که امیرنشین اردلان با توجه به قرارگرفتن در موقعیت مرزی بین ایران و عثمانی، با بهرهگیری از تنشها و درگیری های بین دوطرف در مواقع تهدید و احساس خطر، با گرایش به طرف مقابل و اتحاد موقت با آن، خود را درمقابل آنان حفظ میکرد و موقعیت خویش را تداوم میبخشید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان