رابطه سبک های فرزند پروری و احساس تنهایی با گرایش به بازی های رایانه ای

با توجه به پیامدهای منفی استفاده مفرط از بازی های رایانه ای، شناسایی عوامل زمینه ساز آن در کودکان و نوجوانان از اهمیتویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف برر سی رابطه سبک های فرزند پروری و احساس تنهایی بر گرایش به بازی هایرایانه ای انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع تو صیفی است. جامعه پژوهش شامل کل دانش آموزان پسر 12 تا 14 ساله متوسطهاول شهرستان کا شان بود که تعداد 161 نفر به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. و به پرسشنامه احساس تنهایی(UCLA)، پرسشنامه اقتدار والدینی (PAQ) بوری و پرسشنامه میزان استفاده از بازی های رایانه ای پاسخ دادند. داده ها در سطح آمار توصیفی با استفاده از میانگین و انحراف معیار در سطح آمار استنباطی با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون خطی چندگانه به روش گام به گام مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین سبک های فرزند پروری سهلگیرانه و مستبدانه و احساس تنهایی با میزان استفاده از بازی های رایانه ای رابطه مثبت معناداری داشتند. اما رابطه معناداری بینسبک فرزند پروری دموکراتیک با میزان استفاده از بازی های رایانه ای مشاهده نشد. همچنین، سبک فرزند پروری سهل گیرانه(β=0/33 و P<0/001) و احساس تنهایی (β=0/27 و P<0/001) و مستبدانه (β=0/23 و P<0/01) به ترتیب از بیشترین قدرت پیش بینی کنندگی برخوردار بوده و توانستند درمجموع 34 درصد از واریانس میزان استفاده از بازی های رایانه ای را تبییننمایند. نتایج تلویحا نشان می دهند که آموزش شیوه های مناسب فرزند پروری و طراحی و اجرای مداخله مناسب به منظور کاهشاحساس تنهایی کودکان و نوجوانان می تواند به پیشگیری و کاهش استفاده مفرط کودکان و نوجوانان از بازی های رایانه ای وپیامدهای منفی آن کمک نماید.