واکاوی ضابطه شبهه رافع مسئولیت و مجازات در اندیشهی فقیهان امامیه
محل انتشار: فصلنامه پژوهش حقوق کیفری، دوره: 7، شماره: 26
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 356
فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLR-7-26_006
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1398
چکیده مقاله:
علیرغم اتفاق فقیهان در مورد تاثیر شبهه بر اسقاط مجازات و پذیرش اجمالی این مهم در موارد 120و 121 قانون م.ا، این نکته مورد اختلاف واقع شده که ضابطهی شبهه رافع مسئولیت و مجازات چیست. قانون مجازات اسلامی نیز به این مهم اشارهای ننمودهاست. تعدادی از فقیهان قائلند: تنها در حالتی میتوان مرتکب را دارای شبهه دانست که در هنگام فعل، یقین یا ظن معتبر به حلیت فعل داشته باشد. در مقابل عدهای دیگر مطلق ظن را ضابطه شبهه دانستهاند و تعدادی دیگر پا را فراتر نهاده، وهم به حلیت فعل را نیز شبهه قلمداد نمودهاند. آنچه که در این خصوص جلب توجه میکند آن است که صاحبان این سه نظریه همگی به ادلهی مشترکی برای اثبات قول خود تمسک نمودهاند و رمز اختلاف آنها، برداشتهای متفاوتی است که از این ادله داشتهاند. نگارندگان در نوشتار حاضر معتقدند که تمامی این ادله از ارائه یک ضابطه در مورد شبهه قاصر هستند اما با این وجود رجوع به اصول و قواعد اولیه در مسئله جایز نیست و از ادله ی دیگری میتوان به این مهم دست پیدا نمود که مطلق ظن ، ضابطه شبهه دارئه محسوب میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احسان علی اکبری بابوکانی
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان
مسعود جهاندوست دالنجان
کارشناس ارشد فقه و حقوق اسلامی دانشگاه امام صادق (ع)
محمد جواد فلاح یخدائی
کارشناس ارشد فقه و حقوق اسلامی دانشگاه امام صادق ( ع)