بازشناسی مفهوم همسایگی دربافت های مسکونی

الگوی کالبدی- اجتماعی- ادراکی همسایگی به عنوان فصل مشترک شهر ، محل سکونت و زمینه ای است که مناسبات اجتماعی ساکنان در آن شکل میگیرد. اهمیت تحلیل الگوی همسایگی و مبانی نظری شکل گیری آن به دلیل تاثیراتی است که بر طراحی محیطهای مسکونی در سراسر جهان گذاشته است. از آن جایی که امروزه شاکله ی همسایگی محدود به کالبد گشته و از نظر کیفیتی مراتب اضمحلال را در می نوردد، بر آن شدیم تا در این نوشتار با مراجعه به آرا و نظریات اندیشمندان، چارچوب نظری فضای همسایگی با تاکید بر جنبه های اجتماعی و فرهنگی آن ارایه شود و از جهتی دیگر با ارایه این چارچوب نظری، مفهوم همسایگی گسترش یافته و ارزشهای اجتماعی، تجربی، ادراکی و فرهنگی آن جدا از کالبد انگاشته نشود. یافته های این مهم نشان میدهد که همان گونه که خانه عرصه ای برای خانواده است؛ همسایگی نیز با تاکید بر کالبد و کیفیتی وابسته عرصه ای را برای خانوادهای بزرگتر فراهم میآورد که باعث پویایی و هویت و عینیت در فضای شهری میگردد؛ نیروهایی که خود به تنهایی منجر به آفرینش فضای شهری میشوند.