تمرکز مالکیت و سودآوری بانکها: شواهد تجربی از بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از راه حل های مشکل نمایندگی، استقرار شیوه های مناسب حاکمیت شرکتی است. هدف حاکمیت شرکتی، حصول اطمینان از عدم وقوع رفتار فرصت طلبانه است که از طریق کاهش مشکلات نمایندگی و اطلاعات نامتقارن بالقوه بین نماینده و ذینفعان مختلف (سهامداران، اعتباردهندگان و غیره)، تحقق مییابد. ساختار مالکیت، ابزاری موثر برای کنترل مدیریت است. تمرکز مالکیت در دستان سهامداران عمده به وی اجازه میدهد که کنترلی اثربخشی بر فرآیند آماده سازی و ارایه صورتهای مالی داشته باشد. گفتنی است، هرقدر سهم یک سهامدار از شرکت کمتر باشد، منافع حاصل از نظارت بر رفتار مدیر کمتر خواهد بود. بنابراین، تمرکز در سهام، نظارت بیشتر بر رفتار مدیر و کاهش فرصتطلبی را به همراه خواهد داشت. در این راستا، در مطالعه حاضر تلاش شد تا با استفاده از داده های بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1390 تا 1394 ، مدل داده های ترکیبی و رگرسیون چندمتغیره، به بررسی تاثیر تمرکز مالکیت بر سودآوری بانکها پرداخته شود. نتایج بررسیها نشان داد که ارتباط مستقیم و معنادار بین تمرکز بالای مالکیت و سودآوری بانک وجود دارد.