بادگیر، نماد هویت در سیمای شهر یزد

ویژگیهای معماری و شهرسازی یک جامعه، یکی از مهمترین عوامل موثر در تقویت هویت آن جامعه میباشد که حتی در مواقعی میتواند یک هویت جدید برای آن جامعه خلق کند. در سالهای اخیر رابطه بین مفهوم هویت و معماری و تاثیر متقابل آنها بر یکدیگر مورد توجه قرار گرفته است. همچنین درباره تاثیر معماری سنتی در ایجاد یا تقویت ویژگی های هویتی یک منطقه و نیز لزوم تاثیرپذیری معماری معاصر از معماری سنتی در جهت تقویت هویت یک جامعه نظریات متفاوتی بیان شده است. هویت میتواند بر اساس تفاوت معماری یک منطقه با مناطق دیگر شکل بگیرد، یا با تکیه بر معماری تاریخی و سنتی یک منطقه و حتی در مواقعی میتواند بر مبنای یک تک بنای معماری شکل بگیرد. شهر تاریخی یزد به شهر بادگیرها معروف است و بادگیرهای یزد یکی از عوامل مهم جذابیت و هویت بخشی به سیمای شهر میباشد، بیم آن میرود که به علت عدم شناخت کارایی و کاربردهای بادگیر، این نماد هویت بخش از معماری این منطقه کنار گذاشته شود. بنابراین سعی میشود در این پژوهش با روشی توصیفی – تحلیلی به مطالعه و شناخت در مورد ویژگیهای معماری بادگیرهای یزدی و رابطه بین بادگیر به عنوان نماد معماری بومی منطقه گرم و خشک و هویت پرداخته شود؛ تا بدین وسیله بتوان با شناخت عوامل و عناصر ساختاری و عملکردی آنها، فرصتی فراهم شود که بادگیرها با شرایط زمانی حال تطبیق و ترکیب شوند و زمینه ای فراهم کرد که از آنها در طراحی معماری بناهای امروزی نیز استفاده کرد تا این میراث ارزشمند علم و هنر ایرانی از سیمای شهرها حذف نشود.