مقایسه عددی دریفت طبقات و برش پایه ساختمانهای بتن آرمه با درنظرگیری اندرکنش دینامیکی خاک وسازه به روش های آیین نامه 2800 و مستقیم

عموما در تحلیل سازه ها فرض می شود که خاک واقع در زیر سازه صلب است و از اثر اندرکنش خاک وسازه صرفنظر می گردد. درحالیکه خاک در واقعیت صلب نیست و وجود خاک در زیر سازه باعث تغییر خصوصیات دینامیکی سازه و درنتیجه پاسخ آن می گردد. ازطرف دیگر قرارگیری فونداسیون نسبتا صلب سازه در خاک باعث تغییر تحریکات ورودی به سیستم خاک وسازه می گردد. این اثر (اصطلاحا اثر سینماتیکی) خصوصا در سازه های بلند با پی مدفون و عمیق بیشتر حائز اهمیت است. برای درنظرگرفتن و لحاظ نمودن اندرکنش خاک وسازه پیوست 5 آئین نامه 2800 یک روش را جهت درنظرگرفتن اندرکنش خاک وسازه مطرح نموده که این روش تحت عنوان ضوابطی است که اثرات اندرکنش را درنظرمی گیرد و برای بررسی دقت روابط ارائه شده در آن، باید سازه ها را با روش های دیگری در محیط خاک مدل نموده و اندرکنش خاک وسازه را درنظرگرفت تا نتایج حاصل را باهم مقایسه نموده و دقت روابط ارائه شده در آئین نامه 2800 را بررسی نمود. در این تحقیق برای درنظرگرفتن اندرکنش خاک وسازه از روش مخروطی استفاده گردیده و بعد از مدلسازی سازه ها و انجام تحلیل غیرخطی تاریخچه زمانی با سه رکورد مختلف زلزله، نتایج نامحافظه کارانه درصورت صرفنظر کردن از درنظرگیری اثر آن حاصل گردیده است (ویا به بیان دیگر درنظرگیری اثر آن بعضا باعث افزایش مقدار پاسخ های لرزه ای در برخی موارد شده است).