ارائه روش مطلوب سنجش منظر ذهنی شهر

منظر شهری نقشی کلیدی در ادراک شهروندان از کلیت شهر داشته و یک منظر خوب میتواند توان رقابتی شهررا افزایش داده، طبقات خلاق را جذب نموده و زمینه های پاتولوژی شهر را فراهم آورد اما نکته قابل ذکر آن است که برخلاف دیدگاه ها و رویکردهای سنتی که منظر را از دیدگاه های طبیعی و یا عینی مورد بررسی قرارمیدهند، لازم است تا منظر شهری از ابعاد ذهنی و ارزیابانه نیز مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به تسلط دیدگاه های کالبدی در طرحها و حتی پژوهشهای صورت بندی شفافی برای چگونگی ارزیابی منظر ذهنی شهر وجود ندارد بنابراین هدف این پژوهش ارائه یک چارچوب مفهومی برای سنجش منظر ذهنی شهر و تعیین معیارها و شاخصهای موثر بر آن است. بدین منظور با استفاده از روش اسنادی و مطالعات کتابخانه ای مقالات و مراجع مرتبط با موضوع بررسی شدهاند. نتایج پژوهش نشان میدهد که منظر پدیدهای است عینی-ذهنی ووابسته به ذهن انسان به عنوان مفسر و کالبد بهعنوان مرکز تفسیر که از زیرسیستمهای منظر عینی شهری ، منظر ذهنی شهر و منظر ذهنی- ارزیابانه شهر تشکیل شده است. این سیستم شامل کلیت منظر، عناصر منظر، روابط بین عناصر منظر (اصول منظر)، ناظرهای مختلف منظر و رابطه بین ناظر منظر و عناصر منظر میباشد. به منظور سنجش بعد ذهنی باید سه مولفه عملکردی، زیبایی شناسی و معنایی را مورد بررسی قرار داد.