بررسی و شناخت عوامل ایجاد کننده سکوت سازمانی از دیدگاه مدیریتی و ارائه راهکارهایی برای کاهش آن

سازمان ها امروزه به دنبال تبدیل شدن به سازمان های یاد دهنده و یادگیرنده هستند و خواهان مدیریت بر دانش کارکنان خود می باشند؛ امروزه سازمان ها به علت رقابت فزاینده ، انتظارات بالای مشتریان، کیفیت گرایی که نتیجه یک دنیای مستمری از تغییر است، به طور فزاینده ای از کارکنان خودانتظار دارند تا در انجام ابتکار و قبول مسئولیت درگیر شوند . سکوت سازمانی نوعی پدیده اجتماعی است که در سطح سازمانی به وجود می آید و از مفاهیم چالش برانگیز برای سازمانها محسوب می شود این پدیده همواره توسط بسیاری از ویژگی های سازمانی تحت تاثیر قرار می گیرد. امروزه با توجه به دگرگونی های صورت گرفته در سازمان ها ومحیط آنها، اهمیت منابع انسانی افزایش یافته است. یکی از مسایل مطرح دراین زمینه پدیده سکوت سازمانی می باشد که به معنای خودداری عمومی کارکنان از بیان عقاید ونظرات و اطلاعات مربوط به کار در بین کارکنان میباشد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت حضور منفعلانه کارکنان و عدم گرایش آنها به دخالت درامور سازمان موجب کاهش اثربخشی تصمیم گیری ها در سازمان، فرایندهای تغییر و هم چنین می تواند موجب بیراهه رفتن سازمان ها گردد . در حقیقت نیروهای قدرتمندی در سازمان ها وجود دارد که باعث عدم انتشار ایده ها و دانش در بین افراد و سازمان می شود؛ این نیروی قدرتمند سکوت سازمانی نام دارد . هدف از این تحقیق بررسی عوامل ایجاد کننده سکوت سازمانی، پیامدها و راهکارهای کاهش آن در سازمان می باشد.