بررسی روشهای تخمین انتگرال عددی جهت استفاده در تخمین تابع تجدید پذیری

توابع تجدید پذیری و معادلات تجدیدپذیری به کرات در کاربردهای گوناگونی نظیر نگهداری و تعمیر و قابلیت اطمینان به کار گرفته شده اند. این معادلات که شامل معادلات انتگرالی از نوع ولترا هستند شامل تابع تجدیدپذیری، که ابزار کلیدی در فرآیندهای تجدیدپذیری می باشند، هستند. پاسخهای تحلیلی برای معادلات تجدیدپذیری فقط در موارد خاص وجود دارند. هرچند که تخمینهای گوناگونی برای تابع تجدیدپذیری در دسترس هستند، استفاده از هر روشی وابسته به خصوصیات توابع توزیع مورد نظر، نظیر کشیدگی، قرینگی، مد و غیره است. بنابراین،تقریبا0 تمامی روشهای پیشنهادی برای تخمین توابع تجدیدپذیری وابسته به دانستن توابع توزیع هستند. در اغلب کاربردهای واقعی به دلیل پیچیدگیهای موجود در محاسبات، از انجام محاسبات ضروری صرف نظر میگردد. در اینجا سعی براین است تا بتوان از روشهای ساده تخمین انتگرال با حدود معلوم جهت پیدا نمودن تخمین برای توابع تجدیدپذیر استفاده نمود. درهرروش، تخمین به دست آمده برای توزیعهای گاما و ویبول مورد بررسی قرار گرفته اند تا کارآمدی آنها مورد ارزیابی قرار گیرد.